Vakantie(gevoel)

Een warme zonnige dag werd het ook vandaag weer. Er stond een lichte bries en het werd 34,1 graden.

Normaal hebben we het gewone woongevoel. Maar nu we een paar dagen onze visite over de vloer hebben met daarbij 2 speelse jonge meiden, lijkt het net of wij ook vakantie hebben.
Henk wilde ook wel eens een stukje wildernis in ons achterland zien. Ik ben altijd in voor een lekkere wandeling, alleen in deze hitte moet je dat niet halverwege de dag doen. Daarom stonden wij om 7 uur naast ons bed om na een kop koffie en een broodje te vertrekken. De temperatuur was nog lekker en in het ochtendlicht hebben we een paar uur lekker in het achterland gestruind. 2 van de 4 dames staken bij onze thuiskomst net hun slaperige kopjes om de deur. Heerlijk hoor, leuke visite voor een paar dagen om je heen.

 "Into the wild"

Nomi en Robin

Visite

Een overwegend zonnige dag werd het. Een briesje en een temperatuur van 31,3 graden maakten er een heerlijke dag van.

Afgelopen week heeft het een keer een minuut geregend. De planten en bomen hadden er niets aan, omdat het zo weinig was. Wat echter wel gebeurde was dat er een flinke hoeveelheid Saharazand mee naar beneden kwam. De bodem van het zwembad en het terras waren bevuild met ragfijn geel stof.

Het komt mooi uit dat we visite krijgen zei Fien, dan hoeven we niet alleen het zwembad te stofzuigen, maar kunnen we meteen het terras wel even schoonspuiten. Vanochtend zijn er dan ook heel wat zweetdruppeltjes gevallen. Maar het resultaat mag er zijn. Henk, Jolanda, Nomi en Robin, de vriendin van Nomi konden meteen in een schoon zwembad springen en op een schoon terras gaan zonnen. Leuk, ze blijven een klein weekje en gezellig weer even reuring in en om huis.

Aardbevingsbestendig?

Het werd vandaag een zonnige heiige dag. Het voelde door de hoge luchtvochtigheid een beetje klam aan bij 33,5 graden.

Ergens ver in de vorige eeuw moet de bouwer van dit vervallen en verlaten huisje tijd zat, maar geen geld gehad hebben. Hij zocht op ruim 1000 meter hoogte naar keien en een stuk hout. De keien paste hij met oeverloos geduld prachtig op elkaar en een boomstam diende als latei. Her en der vind je in de bergen, meestal langs hobbelige onverharde paden nog wel eens zo´n bouwval waar ooit iemand gewoond moet hebben. Echt aardbevingsbestendig was het niet, maar er waren dan ook nog geen bouwvoorschriften.............

Een beetje dreiging

Het werd weer een warme dag. Een lekker briesje en een temperatuur die de 30 graden ruim overschreed, maakten het samen met een flink hoge luchtvochtigheid een beetje broeierig.

Vanmiddag rond een uur of 3 begonnen zich wat wolken te vormen, waardoor de lucht grijs aaneengesloten werd. Zachtjes hoopte ik dat zich een flinke onweersbui aan het ontwikkelen was. Maar nee hoor. Even later trok de lucht weer open. Wel een mooie lucht om een paar fotootjes van te maken en die een beetje te bewerken, waardoor de dreiging nog iets heftiger wordt.

Duits

Een prachtige zonnige dag werd ons voorgeschoteld. Een strakblauwe lucht, weinig wind en een temperatuur van 31,8 graden met een lage luchtvochtigheid.

Een kleine 20 jaar geleden sleutelde ik in mijn vrije tijd, samen met een vriend aan Volkswagen kevers. Mijn vriend was de kenner en ik was zijn leerling. We huurden een schuur bij een aannemer en hadden daarin allebei ons hoekje. Ieder kocht een oude kever en die knapten we dan weer op. De mooiste die ik, onder leiding van mijn maatje, tot nieuw had opgeknapt was een 6 volts 1200 cc uit 1960. Ik had hem Fien beloofd. Maar er kwam een liefhebber kijken en die vroeg of hij te koop was. Voor de grap zei ik dat het kevertje 12.500 gulden moest kosten. Een belachelijke hoge prijs. Laat die gozer nou meteen zeggen dat hij dan verkocht was. Ik had dus wat uit te leggen aan Fien. Ik vertelde haar dat het wel een leuk kevertje was, maar dat 6 volt in de winter natuurlijk helemaal waardeloos is, want dan wil zo´n ding niet starten. Uiteindelijk kreeg ik haar weer in een blije bui toen ik een jonge VW Polo Fox voor haar kocht. Op het kevertje had ik 9.000 gulden winst gemaakt en 8 daarvan gingen in de Polo zitten. Ik had dus nog een paar centen over om weer een oude kever te kopen.....

De kever op de foto is een tot cabrio omgebouwde, dus niet originele kever. Maar wel een leuke auto. Zelf had ik in die tijd een originele VW Kever 1303 LS cabrio Karmann uit 1978, gebouwd in Wolfsburg. Die had eerst een aantal jaar in Californië rondgereden en kwam als een uitgedroogd hok naar Nederland. Bloed zweet en tranen heeft het gekost om er weer een nieuwe van te maken. Maar ook dat lukte....

En met een VW bus heb ik destijds in 1968 heel wat kilometers afgelegd tijdens mijn militaire diensttijd. Alleen die was toen legergroen..........

Bewolking

De dag begon bewolkt. Pas in de 2e helft van de middag nam de zon weer de overhand. Er stond niet veel wind en uiteindelijk klom de temperatuur rond een uur of 5 toch nog naar 29,1 graden.

Gisteren overheerste de bewolking ook al. Nu is de hemel weer helder blauw. Het was best even lekker, een paar dagen met wat wolken overdag. Alleen hadden ze ons nog blijer kunnen maken door er regen uit te laten vallen. Maar dat gebeurde helaas niet. De foto is van gisterochtend. Ons zicht vanuit de achtertuin.

Koningspage

Een merendeels bewolkte dag werd het. Af en toe brak de zon er wel door, maar de wolken overheersten. Er stond niet veel wind en de temperatuur piekte net na 2 uur even naar de 30,3 graden.
Ik blijf het lastig vinden om ze uit elkaar te houden. De koninginnenpage en de koningspage. Maar deze keer weet ik het zeker. Dit is de koningspage die gisteren een bezoekje bracht aan de nog weinig bloeiende bloemen bij ons in de tuin. En hij vond toch nog wel wat nectar.

Indonesisch

Weer een strakblauwe lucht en een max.temperatuur van 32,9 graden. Vanochtend was het nagenoeg windstil en in de loop van de middag vlaagde er af en toe een windje.

Math en Dina komen eten. Zullen we Hans en Nelly en hun gasten Piet en Jos ook uitnodigen, vroeg Fientje. Ik wil als basis Indonesisch koken ging zij verder. Nou gezellig, was mijn antwoord, alleen besef wel hoeveel werk je dan hebt. Maar dat was geen bezwaar voor Fien, want koken is een hobby van haar. En zo gebeurde het dat we vanmiddag met ons achten uitgebried genoten hebben van het resultaat van uren en uren in de keuken doorbrengen door Fien. Maar het was het waard. Diverse vlees, vis en kipgerechten volgden na een heerlijke soep. Alles omzoomd met kroepoekjes en salades. Tot slot nog een nagerecht en koffie met een likeurtje. Terwijl wij nu uitbuiken is Achie, onze vaatwasmachine, al met zijn 2e wasbeurt bezig. Hierna nog eentje en dan heeft ook Achie rust.

Groen is mooi maar nat

Tja, ook vandaag scheen de zon weer uitbundig en werd het 34,9 graden bij een zwak windje.

Ergens in de 70er jaren was ik een keer op vakantie in noord Italië aan het meer van Caldonazzo. We waren daar met een bevriend koppel. Het eerste wat me daar opviel, na een aantal jaren vakantie in Spanje, was dat het daar zo groen was. Ik maakte de opmerking dat dat geen goed teken was. Want groen is regen zei ik. Die opmerking werd aan mij toebedeeld als zijnde negatief. Maar zo bedoelde ik dat helemaal niet. Echter, hij bleek wel waar te zijn, want we hebben daar in die vakantie toch een bak regen gehad. Het was daar prachtig hoor, maar de volgende vakanties gingen toch weer naar een wat drogere natuur. 
Toen ik afgelopen dagen weer even in Nederland was, moest ik daar toch weer aan denken. Wat is het daar prachtig groen, echt gemeend schitterend. Maar ja, dat had dan ook de consequentie dat we die paar dagen niet in het zonnetje konden zitten. Ik blijf van dat groen houden, maar blijf voorlopig toch maar hier en uitzien naar een bui regen.......

Bezoekje aan Nederland

Het was vandaag zwaar bewolkt, het regende slechts 5,1 mm en de maximum temperatuur bereikte 17,4 graden. Om 05.30 vanochtend vroeg werd ik overvallen door een vreselijke hoosbui, terwijl Ingrid mij naar Schiphol bracht.

Weer op Spaanse bodem vanaf Schiphol werd het 100 procent warmer met 34,8 graden, een briesje en een zonovergoten firmament.

Sommigen zullen mijn bijna dagelijkse logje misschien gemist hebben, maar ik was even in Nederland. Het huis van dochter Ingrid, schoonzoon Kees en kleinzoon Aart-Jan was af. Dus moest een tripje van een paar dagen naar NL gemaakt worden om hen te knuffelen en het huis te bewonderen. En beide onderdelen zijn bijzonder goed bevallen. Over 2 maandjes komt het spul weer naar het warmere Spanje.

Amerikanen

Het begon vanochtend weer bewolkt en even later begon het een heel klein beetje te miezeren. Net geen motregen. De tuin de planten hadden er dus helemaal niets aan. Aan het eind van de ochtend klaarde het weer op en het werd toch nog 28,8 graden. Morgen staat er weer zon op het programma.

Bij de autoshow laatst in Novelda stond ook een paar Amerikanen. Van die grote bakken uit het begin van de 2e helft van vorige eeuw. Ik heb er wel eens in gereden en ik moet zeggen, dat het wel wat heeft zo´n deinende schommelbak waar een geweldig gegrom van een 8 cilinder benzinemotor uitkomt. Flink op z´n staart trappen en hem dan brullend horen schakelen met een draaikolk in de tank. Natuurlijk niet meer echt verantwoord in deze tijd, maar stiekem blijf ik ik toch geweldig vinden.

Ook stond er een nieuwe Harley Davidson, mijn motorliefde waarop ik in Nederland reed totdat wij naar Spanje emigreerden. Ik heb mijn Heritage in 2007 in Nederland verkocht met het idee in Spanje weer een nieuwe te kopen. Daar is echter niets meer van gekomen. Maar het blijft toch nog trekken.......

Net niet

De dag begon zwaar bewolkt en het voelde frisjes aan vergeleken met de afgelopen dagen. Toch stond de thermometer vanochtend om 7 uur op 22,5 graden. Er was regen voorspeld en wij waren vol verwachting. Maar helaas, het bleef droog en in de loop van de dag kreeg de zon weer de overhand en werd het nog 30,2 graden. Nu is het weer afwachten op een volgende gelegenheid.

Het is niet veel

Vanochtend leek het er op dat we een buitje regen zouden krijgen. Vreemde wolken verschenen aan het firmament. Nou is een wolk sowieso al een raar verschijnsel de laatste tijd, maar deze dreigden met een beetje nattigheid. Het bleef echter beperkt tot 4 druppels. Tegen de middag trok de lucht weer helemaal open en bij een bries werd het een snikhete 38,2 graden (in de schaduw).

Door de grote droogte is het in de tuin ook een beetje saaie boel. Veel planten worstelen om te overleven en slechts hier en daar is er eentje die het nog presteert om een paar bloemen te produceren. Voor morgen is er een kleine kans op 1 millimeter regen. Dat zou al geweldig zijn en vooral als het 1 centimeter zou worden. Maar eerst maar eens zien of deze voorspelling uitkomt.

Ritje

Een zeer warme dag is het geworden. Veel zon, weinig wind en 37,0 graden. Puffen dus.

Heb je zin om mee te gaan, een stukje bergpaadjes rijden, vroeg ik aan Fien. En ja hoor, daar had ze wel zin in. Wij dus vanochtend met de kleine Montero, in zijn 4x4, airco aan, op ontdekkingsreis. Na leuk gesnuffel langs nieuwe paadjes was het heerlijk om op een rood terrasje even te tanken. Binnenkort doen we nog zo´n ritje, maar dan iets wilder......

Kropje sla

De zoveelste zomerdag werd het vandaag. Volop zon met hier en daar een verdwaald wolkje dat zich zo snel mogelijk weer uit de voeten maakte. Er stond een zwak windje en het werd 32,9 graden.

De vogels in onze volière zijn bofkonten al zeg ik het zelf. Iedere dag wordt hun eten aangevuld, krijgen ze vers water en schone badjes. De ene dag krijgen ze trosgierst en dan weer eivoer, een had gekookt ei, een vers appeltje of een kropje sla. Elke dag krijgen ze wel iets extra's buiten het normale voer. Vandaag heb ik weer een paar kropjes sla opgehangen, waaraan de dames en heren zich vastklampen en van een vers blaadje snoepen. Als ik kanarie of een andere volièrevogel was, zou ik best in onze volière willen wonen.

Schroefdop

Ook vandaag scheen de zon weer de hele dag en werd nauwelijks gehinderd door een wolkje. Bij een zwak windje werd het 34,3 graden.

Om het weinige regenwater wat hier valt op te vangen, heb ik aan het dak van de buitenkeuken een dakgoot gemonteerd die uitkomt in een 1000 liter watervat. Op de afvoer van dat vat zit een schroefdop en daarin heb ik een gat gemaakt en een slangkoppeling gemonteerd. Die slangkoppeling is weer aangesloten op ons dripsysteem. Als  het dan een keer flink geregend heeft zet ik de kraan open en vloeit het regenwater mooi naar de planten, in plaats van dat het verspild op de grond klettert. Nu was laatst het hart van de schroefdop er uit gebroken. Om aan een nieuwe dop te komen was nog een hele toer. Uiteindelijk had de vader van Ivan van de ferretería de oplossing. Hij had een vat olie staan met een voor mij passende schroefdop. Ik moest alleen nog even wachten tot het vat leeg was. En van de week was het zover. Hij had keurig de dop voor mij bewaard. Als er nu nog een keer een buitje regen gaat vallen, dan kan ik de planten weer mooi voorzien van zelf opgevangen water. Ondanks dat het natuurlijk een druppel op een gloeiende plaat is. Maar, alle kleine beetjes helpen.

 

 Links de nieuwe dop en rechts die met het uitgebroken hart

De dop geschroefd op het vat

Inwijding

Een warme dag is het vandaag geworden. Volop zon, weinig wind en 35,9 graden.

Vrienden van ons, Piet en Marietje van Casa Pedromar (klik op de link), hielden vandaag een inwijdingsfeestje. Piet heeft in de afgelopen tijd geheel zelf een prachtige loungeruimte annex buitenkeuken bij hun zwembad gebouwd. Vorige jaren stond er een partytent of grote parasol, maar elke keer sneuvelde zo´n ding door de felle zon en af en toe een flinke windstoot. Genoeg zei Piet, ik bouw iets van steen. Nu is het klaar en dus moest dat gevierd worden met een uitgebreid heerlijk diner. Van mij mogen ze ons vaker uitnodigen voor zo´n leuke middag.

 

Appeltjes

Wederom een zonnig en warme dag werd het vandaag. 31,6 graden en weinig wind.

Onze appelboom is hard aan het werk om weer een flinke hoeveelheid appeltjes te produceren. Het is leuk om vruchten aan je bomen te zien groeien. Nadeel is echter wel dat deze appeltjes niet zo lekker zijn. Zelfs de vogels in de voliére halen hun neus er voor op. Als ze rijp zijn dan geven we ze wel weg aan iemand in het dorp wiens dieren ze wel lusten. Want weggooien is ook weer zonde.

Bidsprinkhaan

Ook vandaag weer zon zon zon. Bij weinig wind werd het 35,7 graden.

Ik werd erop attent gemaakt door hond Rakker. Hij stond heel geïnteresseerd naar één plek te staren. Het bleek dat hij een bidsprinkhaan aan het bewonderen was. Gelukkig had Alby hem niet eerder gezien, want die begint meteen met zo'n beest te "spelen".
De bidsprinkhaan dankt zijn naam aan het feit dat hij met zijn voorpoten een soort bidhouding aanneemt. Maar hij bidt absoluut niet. De bidsprinkhaan is een carnivoor en gebruikt zijn krachtige voorpoten om alles wat eetbaar is te grijpen. Zelf insecten die groter zijn dan hijzelf vreet hij op. Ze worden er ook van beschuldigd aan kannibalisme te doen. Het is dus geen lieverdje. Het is ook eigenlijk helemaal geen sprinkhaan, want hij kan niet springen. Hij loopt (heel schokkerig) of hij vliegt. Maar het is wel een mooi beest voor een foto.

Zo, even mijn nageltjes schoonmaken en we kunnen er weer tegenaan

2 van de zeven

Zoals gebruikelijk scheen ook vandaag de zon weer uitbundig. Er stond weinig wind en de temperatuur liep op tot 31,2 graden.

Ik wil nog wel eens in Agost kijken bij die keramiek zaken daar, stelde Fien vanochtend voor. Het zou wel leuk zijn om nog een paar aardewerk dingetjes voor aan de muur in de buitenkeuken te kopen.
Wij dus vanochtend naar Agost. In de paar grote zaken die daar zijn is zoveel te koop, dat je op een gegeven moment door de bomen het bos niet meer ziet. Zelfs de zeven dwergen zijn daar in steen vereeuwigd. Maar in sprookjes geloven we niet meer, dus die hebben we laten staan. We zijn dan ook met niets weer thuis gekomen. Volgende week wil ik naar La Marina, zei Fien. Daar hebben ze ook een mooie grote winkel met keramiek. Kunnen we misschien meteen aan het strand een hapje doen. Nou, dat laatste doet mij overhalen.